Ogródek piwny i park rozrywki w Cichym Kąciku

Koncert ogródkowy pod bramami miasta

Nowe miejsce piknikowe na obrzeżach miasta – Wesoła instytucja dla Niemców

Doniesienie własne Krakauer i Warschauer Zeitung

le. (Lemke) 1 maja 1941

Od samego Generalnego Gubernatora wyszła sugestia, aby stworzyć zakład gastronomiczny i rozrywkowy, który mógłby zaoferować niemieckim Krakowianom, zwłaszcza myślano o żołnierzach sił zbrojnych, możliwości wypoczynku na wolnym powietrzu w ładne dni. Zeszłego lata jedynym takim miejscem w najbliższym otoczeniu Krakowa była restauracja „Waldfrieden” w Lasku Wolskim – osiągalna jedynie po dłuższym marszu. Stworzenie bliższego miejsca wycieczkowego było więc wdzięcznym zadaniem.

Pełnomocnik szefa dystryktu dla miasta Krakowa, prezydent Pavlu, wybrał sprzyjające temu projektowi odpowiednie miejsce na końcu Błoń (die Lange Wiese), za stadionem. Istniejący obszar ogródka został powiększony dla przewidzianego celu przez ochocze przekazanie graniczących terenów dla administracji miejskiej. Przed prawie 14 dniami prezydent Pavlu powierzył architektowi Lukasowi zaprojektowanie tego miejsca. Na tym terenie ogródkowym istniał już mały zaniedbany budynek restauracyjny i rozwalający się pawilon muzyczny.

Mimo pewnych trudności, które stały na przeszkodzie spełnienia tego przedsięwzięcia pracowano niezmordowanie. Polska Służba Budowlana (die Polnische Baudienst) ułożyła utwardzone dróżki. Pawilon muzyczny został ponownie wyszykowany, istniejąca restauracja przeszła odpowiednią do tego celu rozbudowę, urządzono obok przyjemne budki dla wyszynku i altanki. W ten sposób na obrzeżu miasta, na przystanku końcowym linii tramwajowej nr 4 urządzono przyjemny ogródek restauracyjny. Różne niemieckie instancje okazały administracji miejskiej wsparcie dla tego przedsięwzięcia. Dzisiaj odwiedzający widzi główny budynek w kształcie bawarskiej chaty z jaskrawo kolorowymi okiennicami z małym balkonem i wesołymi malowidłami ściennymi wewnątrz. Ławki i stoły zapraszają na chwilę wytchnienia przy piwie i przekąsce. Na zewnątrz w pawilonie muzycznym, wokół którego grupują się altanki i budki, będą odbywały się koncerty Wehrmachtu. Jest tu budka, w której można piec pierniki, w innym na rożnie będą skwierczeć kiełbaski, w trzeciej będą serwować wino góralskie dziewczyny, a w ładne dni będą okupowane ławy i stoły na wolnym powietrzu. Ponadto budki w parku oferują wszelakie rodzaje rozrywek, na przykład nie braknie również karuzeli. Miejsce wypoczynkowe w bezpośredniej bliskości miasta jest w rozbudowie. Administracja miasta wyłożyła na to niemałe pieniądze i będzie przeznaczała dochód z tego przedsięwzięcia na jego dalszy rozwój. W tym nowym miejscu wypoczynku, które jest oczywiście otwarte tylko dla Niemców, może się znaleźć wygodne miejsce już teraz dla tysiąca osób. Za wstęp mundurowi płacą 20 groszy, a osoby cywilne 30 groszy. Dziś ten zakład na końcu ul. 3 Maja (Waldstrasse) powinien zostać oddany do użytku. Gdyby jednak pogoda nie dopisała otwarcie zostanie przesunięte na najbliższą niedzielę. Niemieckim krakowianom, a przede wszystkim żołnierzom, brakowało do tej pory łatwo dostępnego miejsca wypoczynku w piękne, letnie dni. Problem ten powinien zostać rozwiązany przez to przedsięwzięcie. Sukces pokaże jego zasadność.

Ożywiony tłum przed „Starą kazamatą”

W Krakowie otwarto nowe miejsce piknikowe – 5 000 gości w pierwszym dniu

Doniesienie własne Krakauer Zeitung

le, (Lemke) 4 maj 1941

W odświętnie przystrojonym ogródku „Do starej kazamaty” (Zur Alten Kasematte) zapanował wesoły ruch już w pół godziny po otwarciu. Zdjęcie: Lemke.

Gdy przed południem 1 maja punktualnie o godz 11 otworzyło swoje drewniane bramy nowe krakowskie miejsce wypoczynkowe, o nazwie „Do starej kazamaty” niedaleko położone przy końcowym przystanku linii tramwajowej nr 4 niespodziewanie zabłysnął promień słońca i przywitał przez chmury zapraszając pierwszych klientów w mundurach feldgrau, jak również wielką liczbę oficjalnych gości. Zebrali się oni następnie w bawarskiej chacie, gdzie prezydent Pavlu wygłosił kilka słów z okazji otwarcia tego przyjemnego miejsca. Powiedział on, że chciano zaradzić brakowi miejsc piknikowych w najbliższym otoczeniu miasta, a w szczególności pomyślano o stworzeniu miejsca pogody ducha i koleżeńskości dla żołnierzy. Zadanie to nie byłoby wykonane w tak krótkim 14 dniowym terminie, gdyby chętnie nie zaoferowało swojego wsparcia dla tego przedsięwzięcia wiele innych instytucji, a to w pierwszym rzędzie Wehrmacht, potem Wydział Leśnictwa ,Wydział Wyżywienia i Rolnictwa, Generalna Dyrekcja Monopoli. Wysokim przedstawicielom wszystkich tych instytucji prezydent Pavlu mógł wyrazić osobiście podziękowania od siebie oraz od administracji miejskiej. Potem zabrał głos sam gubernator Wächter i podziękował swemu pełnomocnikowi za szybkie załatwienie tego zadania, które wyszło od szczególnego życzenia Generalnego Gubernatora. W krótkim czasie miejsce piknikowe „Do starej kazamaty” zostanie jeszcze znacznie powiększone. Po tym jak dr Wächter ogłosił miejsce piknikowe za otwarte odbył się obchód po ogródku. W pawilonie muzycznym grała orkiestra Luftwaffe. Setki gości znalazło już miejsce przed budkami i w altanach – w większości żołnierzy, przed budką strzelniczą strzelały właśnie śruty, a nad głowami trzepotały wstążki wieńców majowych. Wielobarwny tłum już nie wyjeżdżał spod starej kazamaty. Wąskotorowy tramwaj linii nr 4 przeżywał taki dzień, jakiego z pewnością nie doświadczył podczas swojej stuletniej historii. Do późnego popołudnia jeździły całkowicie zapełnione wagoniki tam i z powrotem do miasta. A jak się dowiedzieliśmy doliczono się tego pierwszego dnia 5 000 odwiedzających.

KOMENTARZ WSPÓŁCZESNY:

Tłumaczenie własne z jęz. niemieckiego artykułów z Krakauer Zeitung

Zdjęcia własność NAC

Oto jeszcze inne zdjęcie z tej sesji